به نقل از «فرارو»

فهرست پرسودترین شرکت‌های جهان‌ در سال‌۲۰۲۲

تاریخ انتشار: ۱۱ دی ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۷۳۹۸۶۶

شرکت مشاوره بازرگانی Ernst & Young فهرستی از ۱۰۰ شرکت پرارزش بازار بورس جهان در سال ۲۰۲۲ را منتشر کرده که تفاوت‌هایی با سال گذشته دارد و نکته‌های جالب زیادی در آن می‌توان دید. حواسمان باشد که پرسود‌ترین شرکت‌های جهان الزاما پرارزش‌ترین شرکت‌های جهان نیستند و اشاره‌ای دارد به میزان پولی که این کمپانی‌ها در طول سال ۲۰۲۲ توانسته‌اند به دست بیاورند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

به گزارش هفت صبح، یک- قبل از هر چیز پیشتازی اپل است که به چشم می‌آید اتفاقی که چندان جدید نیست، اما تکرار آن نشان می‌دهد اپل در راهی که از نظر اقتصادی در پیش گرفته همچنان موفق است. البته دو سال پیش این شرکت برای مدتی کوتاه به دلیل کاهش فروش آیفون ارزش آن پایین آمد و جایگاه خود را در صدر جدول باارزشترین شرکت‌های جهان از دست داد.

اما دوباره این شرکت به رده اول لیست برگشته و برای دو سال پشت سر هم نه تنها بزرگترین شرکت دنیا شده بلکه برندش هم لقب باارزش‌ترین برند دنیا محسوب می‌شود. این شرکت که سال ۲۰۲۱ ارزش بازار نزدیک به ۳ تریلیون دلاری را ثبت کرده بود در سال ۲۰۲۲ هم با درآمد ۳۵۵ میلیون دلاری توانست با قدرت در جایگاه اول جهان بایستد.

اپل در اول آپریل سال ۱۹۷۶ توسط استیو جابز، استیو وزنیاک و رونالد وین تاسیس شد. این استارتاپ ابتدا مشغول کار برروی کامپیوتر‌های خانگی شد و اولین مدل‌های کامپیوتر‌های روی میزی را تولید کرد، اما بزرگترین موفقیت اپل زمانی بود که این کامپیوتر‌ها را در جیب مردم جا داد و تلفن همراه آیفون iPhone را تولید کرد و ناگهان فاصله بزرگی بین خودش و رقبا ایجاد کرد و الهام بخش شد.

دو- غیر از صدرنشینی قدرتمند اپل نکته جالب دیگر فهرستی که Ernst & Young منتشر کرده این است که پنج شرکت اول لیست همگی آمریکایی هستند. مقام دوم به آمازون اختصاص دارد با درآمد ۳۵۰ میلیون دلاری در سال ۲۰۲۲ و شرکت‌های گوگل، مایکروسافت و والمارت در پله‌های بعدی ایستاده‌اند. سال گذشته مایکروسافت دوم بود و آمازون پنجم، اما به نظر می‌رسد اتفاقات مختلف سال ۲۰۲۲ به نفع آمازون تمام شد و او را بالاتر از بقیه به مرتبه دوم پولسازترین شرکت‌های سال ۲۰۲۲ رساند.

سه- جالب اینکه در فهرستی که امسال منتشر شده خبری از حضور شرکت‌های بزرگ نفتی بالای لیست نیست. بزرگ‌ترین جای خالی بین نفتی‌ها به آرامکو تعلق دارد. شرکت آرامکو بعد از اینکه با موفقیت در بورس عربستان عرضه شد، در همان ابتدا تبدیل به بزرگترین و با ارزش‌ترین شرکت جهان شد.

این شرکت رسما در سال ۲۰۱۹ وضعیت مالی خود را منتشر کرد و ارزش آن به ۹/۱ تریلیون دلار رسید و در سال ۲۰۲۱ سومین شرکت با ارزش جهان بود، اما گویا نتوانسته این موفقیت را در سال ۲۰۲۲ تکرار کند و حتی بین ۲۵ شرکت پولساز سالی که گذشت هم قرار ندارد. نه آرامکو بین ۲۵ شرکت اول است و نه هیچ نفتی دیگری در خاورمیانه. فقط شرکت نفتی شل است که در جایگاه ۲۳ام خودنمایی می‌کند.

چهار- بازنده بزرگ بعدی سالی که گذشت تسلا است. شرکتی که مدیر نسبتا دیوانه‌اش در سال میلادی گذشته وارد مدیریت توئیتر شد و توانست بیش از گذشته با کار‌های محیرالعقول کاربران را عصبانی کند و بیشتر از هر وقت دیگری در صدر خبر‌ها قرار بگیرد، اما گویا تمام این‌ها به بهتر شدن وضعیت شرکتش در رقابت با بقیه غول‌های تکنولوژی کمک نکرده.

چون تسلا که سال ۲۰۲۱ ششمین شرکت پولساز جهان بود در سال ۲۰۲۲ به جایگاه ۲۸ ام جدول سقوط کرده است. این شرکت در سال ۲۰۲۲ حدود ۴۶ میلیون دلار تولید ثروت کرد. اگر تسلا را در دسته بندی خودروساز‌ها قرار بدهیم می‌بینیم که او پایین‌تر از مرسدس بنز با جایگاه ۱۵ ام و تویوتا در جایگاه ۱۲ام قرار دارد و فقط کمی‌بالاتر از فولکس واگن در جایگاه ۳۳ ام جهان است.

پنج- نکته عجیب دیگر در مورد پولساز‌های سال ۲۰۲۲ غیبت شرکت‌های اروپایی است که صدای رسانه‌های قاره سبز را در آورده است. دویچه وله که یک رسانه خیلی معتبر آلمانی است به ویژه روی عدم حضور شرکت‌های آلمانی در فهرست پولسازترین‌ها تاکید کرده. در عوض سلطه شرکت‌های آمریکایی در بازار بورس همچنان ادامه دارد.

شرکت نرم‌افزاری آلمانی (SAP) با ارزش ۱۲۱ میلیارد دلار در رتبه ۱۰۶ قرار دارد. شرکت چندملیتی تولیدکننده گاز‌های صنعتی (Linde) بعد از ادغام با شرکت شیمیایی پراکس‌ایر (Praxair) که دفتر اصلی آن در ایرلند قرار دارد موفق شده است رتبه‌بندی جهانی جایگاه ۵۹ را کسب کند. دویچه وله در آخر هم یادآوری کرده که سال‌هاست اهمیت اروپا در بورس‌های جهانی رو به کاهش بوده و اواخر سال ۲۰۰۷ یعنی پیش از بحران مالی جهانی، ۴۶ شرکت از ۱۰۰ شرکت برتر جهان از اروپا بودند.

در پایان ۲۰۰۷ هنوز هفت شرکت آلمانی در میان ۱۰۰ شرکت باارزش جهان وجود داشتند و در پایان سال ۲۰۲۱ تنها نام دو شرکت آلمانی در فهرست ۱۰۰ شرکت برتر بورس جهان قرار گرفت و حالا …جنگ اکراین و مشکلات انرژی و همین طور بحران میکروچیپ‌ها شرکت‌های اروپایی را دچار مشکلات عدیده‌ای کرده است.

در حالی که اروپایی‌ها و مخصوصا آلمانی‌ها تا این اندازه از غیبت شرکت‌هایشان ناراحت هستند شرق آسیایی‌ها همچنان به باز کردن جای خودشان در فهرست پولسازترین‌ها ادامه می‌دهند. موفقیت سامسونگ کره‌ای از بقیه بیشتر بوده و توانسته در جایگاه ششم جهان بنشیند. شرکت‌های ICBC و هوآوی و China Construction Bank که هر سه چینی هستند رتبه‌های هشت و نه و یازده را به خودشان اختصاص داده‌اند. جالب اینکه از بین ۲۵ شرکت بورسی برتر جهان یازده شرکت چینی هستند.

منبع: فرارو

کلیدواژه: بازار بورس ترین شرکت های جهان سال ۲۰۲۲ سال ۲۰۲۱ ۱۰۰ شرکت

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت fararu.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «فرارو» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۷۳۹۸۶۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

افشاگری دی‌ولت از سند محرمانه‌ای که می‌توانست به جنگ اوکراین پایان دهد

نشریه آلمانی دی ولت شرح مفصلی از پیش‌نویس یک پیمان صلح برای پایان دادن به جنگ بین اوکراین و روسیه بر اساس توافق‌نامه استانبول منتشر کرده که هرگز در بهار ۲۰۲۲ امضا نشد. این نشریه می‌نویسد: حتی با اینکه دو سال گذشته، این معامله همچنان سودآور به نظر می‌رسد.

به گزارش ایسنا، در مقاله دی‌ولت از این سند آمده است: هر دو طرف متخاصم تا ۱۵ آوریل ۲۰۲۲ تقریباً روی همه نکات توافق داشتند، بجز چند مورد که باید شخصاً توسط ولادیمیر پوتین و ولودیمیر زلنسکی، رئیسان جمهور روسیه و اوکراین در نشست سران مورد بحث قرار می‌گرفت، اما این اتفاق هرگز نیفتاد.

براساس این گزارش، طبق ماده یک پیش نویس معاهده، اوکراین متعهد به «بی‌طرفی دائمی» می‌شد. بنابراین، کی‌یف از هرگونه عضویت در ائتلاف‌های نظامی از جمله ناتو، خودداری می‌کرد؛ همچنین هرگز به دنبال «دریافت، تولید یا دستیابی» سلاح‌هسته‌ای نمی‌رفت، به نیروهای خارجی اجازه ورود به کشورش را نمی‌داد و زیرساخت‌های نظامی خود از جمله فرودگاه‌ها و بنادر دریایی را در اختیار کشور دیگری قرار نمی‌داد. علاوه بر این، کی‌یف از برگزاری مانورهای نظامی با مشارکت خارجی و از شرکت در هرگونه درگیری نظامی خودداری می‌کرد. طبق ماده سه این سند، هیچ چیز مستقیماً مانع از عضویت کی‌یف در اتحادیه اروپا نمی‌شد و در مقابل، روسیه قول می‌داد که دیگر به اوکراین حمله نکند.

در این توافقنامه تاکید شده بود: برای اینکه کی‌یف بتواند از این موضوع مطمئن شود، مسکو موافقت می‌کرد که پنج عضو دائم شورای امنیت سازمان ملل متحد - ایالات متحده، بریتانیا، فرانسه، چین و خود روسیه - تضمین‌های امنیتی جامعی را به اوکراین ارائه دهند. در ماده پنج پیش نویس معاهده، کی‌یف و مسکو بر روی مکانیزمی به توافق می‌رسیدند که یادآور مقررات کمک ناتو است. در صورت «حمله مسلحانه به اوکراین»، کشورهای ضامن متعهد می‌شوند که از کی‌یف در حق دفاع از خود، که در منشور سازمان ملل آمده است، حداکثر به مدت سه روز حمایت کنند. این کمک می‌توانست با «اقدام مشترک» تمام یا یکی از قدرت‌های ضامن انجام شود.

براساس این گزارش، طبق ماده ۱۵، این معاهده باید توسط هر یک از کشورهای امضا کننده به تصویب می‌رسید تا از قدرت الزام آور تحت قوانین بین‌المللی اطمینان حاصل شود. با این حال، ضمانت‌های امنیتی روی میز در بهار ۲۰۲۲ نیاز به تایید ایالات متحده، چین، بریتانیا و فرانسه داشت.

در بخش دیگری از این توافقنامه، ماده ۸ می‌گوید که کریمه و بندر سواستوپل از ضمانت‌های امنیتی مستثنی هستند. بنابراین، کی‌یف در واقع کنترل شبه جزیره را به روسیه می‌داد. در این سند مشخص نیست که کدام بخش از شرق اوکراین باید از وعده‌های کشورهای ضامن در مورد حفاظت حذف شود و بر این اساس تحت کنترل روسیه باقی بماند. اما بیانیه استانبول نشان می‌دهد که کی‌یف موافقت کرده است که بخش‌هایی از مناطق دونتسک و لوهانسک را که روسیه پیش از شروع جنگ کنترل می‌کرد، تحت اختیار داشته باشد. در حالی که روسیه خواستار تعیین مرزهای دقیق در نشست پوتین و زلنسکی بود، کی‌یف با تاکید بر این که این مرزها بر اساس تفسیر اوکراینی باشد، امتناع کرد.

دی ولت نوشته است: در جریان مذاکرات، روسیه به صراحت اعلام کرد که آماده خروج از اوکراین است، اما نه از کریمه و آن بخش از دونباس که باید از ضمانت‌های امنیتی مستثنی شود. یعنی روسیه باید در ۲۴ فوریه ۲۰۲۲ نیروها را اساساً از اوکراین خارج می‌کرد. سران کشورها باید جزئیات خروج نیروها را مستقیماً بررسی می‌کردند. مسکو درخواست اوکراین مبنی بر اینکه کشورهای ضامن می‌توانند در صورت حمله، منطقه پرواز ممنوع بر فراز اوکراین ایجاد کنند، رد کرد.

به نوشته این روزنامه، اندازه آینده ارتش اوکراین نیز حل نشده باقی ماند. کی‌یف تا حدی به درخواست‌های روسیه برای غیرنظامی‌سازی پاسخ می‌داد. بر اساس ضمیمه یک، مسکو از کی‌یف می‌خواست ارتش خود را به ۸۵ هزار سرباز کاهش دهد و اوکراین یک گروه ۲۵۰۰۰۰ سرباز را پیشنهاد کرد. در مورد میزان تجهیزات نظامی نیز نظرات متفاوت بود. روسیه خواستار کاهش تعداد تانک‌ها به ۳۴۲ تانک شد، در حالی که کی‌یف می‌خواست آن را به ۸۰۰ دستگاه برساند. اوکراین فقط می‌خواست تعداد خودروهای زرهی را به ۲۴۰۰ دستگاه کاهش دهد. در حالی که روسیه خواستار باقی ماندن تنها ۱۰۲۹ دستگاه بود. تفاوت در مورد توپخانه نیز بسیار زیاد بود. مسکو ۵۱۹ توپ را برنامه‌ریزی کرده بود، کی‌یف - ۱۹۰۰. کی‌یف می‌خواست ۶۰۰ سامانه موشک پرتاب چندگانه با برد تا ۲۸۰ کیلومتر را حفظ کند. طبق برنامه روسیه، باید ۹۶ عدد از آنها با حداکثر برد ۴۰ کیلومتر وجود داشته باشد. به درخواست روسیه، تعداد خمپاره‌ها باید به ۱۴۷ و موشک‌های ضد تانک - به ۳۳۳، به درخواست کی‌یف - به ترتیب به ۱۰۸۰ و ۲۰۰۰ کاهش یابد. علاوه بر این، قرار بود نیروی هوایی اوکراین کاهش یابد. مسکو خواستار ترک ۱۰۲ جنگنده و ۳۵ هلیکوپتر بود، کی‌یف بر ۱۶۰ هواپیما و ۱۴۴ هلیکوپتر اصرار داشت. بر اساس پیشنهاد روسیه، نیروی دریایی اوکراین باید دو ناو جنگی می‌داشت، طرف اوکراینی - هشت فروند می‌خواست.

در این گزارش آمده است: اوکراین با بخشی از خواسته‌های فدراسیون روسیه موافقت نکرد - تبدیل زبان روسی به عنوان دومین زبان رسمی در اوکراین، لغو تحریم‌های متقابل و انصراف از دعاوی در دادگاه‌های بین‌المللی. اما حتی با در نظر گرفتن این واقعیت که برخی از نکات بحث برانگیز باقی مانده بود، پیش نویس توافق نشان می‌دهد که طرفین چقدر به توافق صلح احتمالی در آوریل ۲۰۲۲ نزدیک بودند. قرار بود پوتین و زلنسکی در یک گفتگوی شخصی اختلافات باقی مانده را حل کنند.

به نوشته دی‌ولت، حتی پس از گذشت بیش از دو سال از جنگ، این توافق همچنان یک معامله خوب به نظر می‌رسد. یکی از اعضای هیئت مذاکره کننده اوکراینی به دی ولت گفت: «این بهترین معامله‌ای بود که می‌توانستیم انجام دهیم. اوکراین چندین ماه است که در حالت تدافعی قرار گرفته و متحمل خسارات سنگینی شده است. با نگاهی به گذشته، اوکراین در آن زمان در موقعیت مذاکره قوی‌تری نسبت به اکنون قرار داشت.

این نشریه می‌نویسد: مذاکره کنندگان در آن زمان تصور می‌کردند که زلنسکی و پوتین این سند را در آوریل ۲۰۲۲ امضا می‌کنند. دیوید آراخامیا، مذاکره کننده اوکراینی در نوامبر ۲۰۲۳ در یک مصاحبه تلویزیونی گفت که چرا پوتین و زلنسکی هرگز در نشست نهایی صلح مورد انتظار ملاقات نکردند. او گفت بوریس جانسون، نخست وزیر وقت انگلیس در ۹ آوریل به کی‌یف آمد و گفت لندن هیچ چیزی با پوتین امضا نخواهد کرد و اوکراین باید به جنگ ادامه دهد. جانسون بعداً این ادعا را رد کرد. با این حال، دلایلی برای شک وجود دارد که پیشنهاد ارائه تضمین‌های امنیتی به اوکراین در توافق با روسیه در این مرحله شکست خورد.

انتهای پیام